เราชุบด้วยใด

ฉันใคร่เห็นเธอก้าวไป

กลางไพรเกลื่อนพฤกษ์ลึกหนา

กลางแดดแผดลวกมรรคา

กลางฟ้าปริปรวนครวญครืน

กลางน้ำกรรชากกรากเชี่ยว

กลางเกลียวฝนกราดฟาดฝืน

กลางโคลนคลุกครูดดูดกลืน

กลางคืนครอบคิดมิดมูล

ก้าวไปแม้ไฟล่มโลก

ก้าวไปแม้โชคดับสูญ

ก้าวไปแม้ไร้คนทูน

ก้าวไปแม้พูนคนชัง

สัจจะอาจถูกถมทับ

ความดีแหลกยับคับคั่ง

อธรรมอาจเปรื่องประดัง

ความชั่วฉายชั่งนั่งเมือง

น้ำตาฟายฟกตกดิน

รวยรินยิ้มกร้าวเข้าเปลื้อง

ปวดเหน็บเจ็บหายรายเรือง

พิศเฟื่องแสงลิบขลิบฟ้า

คนแพ้คือคนชนะ

แม้จะถูกเข็ญเข่นฆ่า

คนล้มเพื่อลุกทุกครา

เหล็กกล้าเราชุบด้วยใด

ประพันธ์โดย: อุชเชนี, พ.ศ. 2496

ที่มา: หนังสือ "ขอบฟ้าขลิบทอง" (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ. 2544 โดยสำนักพิมพ์ผีเสื้อ)